کد مطلب:141614 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
پیش از نبرد
سپاه عمر بن سعد در اطراف خیمه گاه حسینی، رفت و آمد می كرد. خندقی كه در اطراف خیمه ها كنده شده و در آن هیزم ریخته شده بود، به ناگاه شعله ور شد. شمر فریاد زد: «ای حسین، پیش از روز قیامت به آتش شتاب كرده ای؟» امام پرسیدند: «این كیست؟ گویا شمر بن ذی الجوشن باشد». گفته شد، آری. پس امام فرمود: «یابن راعیة المعزی! انت اولی بها منی صلیا؛ ای پسر چوپان بزها! تو به رسیدن آتش سزاوارتری». در این هنگام مسلم بن عوسجه رضی الله عنه تیری به كمان نهاد تا شمر را نشانه گیرد. امام او را از این كار منع كرد و فرمود: «اكره ان ابداهم بقتال؛ دوست ندارم كه شروع كننده جنگ با آنها باشم». [1] .
امام علیه السلام پس از این كه سپاه دشمن چون سیل سرازیر شد، دستان مبارك خود را به آسمان بلند كرد و دعای رسول الله صلی الله علیه و آله در جنگ بدر را خواند. [2] آن حضرت اسب خود را طلب فرمود تا كه در برابر جمع خطبه ای ایراد فرماید. البته ما در آینده به تفصیل به بررسی سخنان امام علیه السلام خواهیم پرداخت. [3] پس از امام «زهیر بن قین» [4] ، «بریر» [5] ، و بار دیگر خود امام علیه السلام با مردم سخن گفتند [6] و هر كدام خطبه ای برخواندند. سرانجام حر از خواب غفلت بیدار شد و به جانب امام علیه السلام روی آورد و خود به نصیحت مردم همت گمارد. [7] پس
از این بود كه حمله آغاز شد.
درسی كه می توان گرفت: در هنگام منازعه با دیگران بهترین شیوه، سخن گفتن و اقامه برهان كردن است. در اسلام در این زمینه آیات فراوانی نازل شده كه از جمله آنهاست: «(ادع الی سبیل ربك بالحكمة و الموعظة و جادلهم بالتی هی أحسن) [8] ؛ پیامبر، مردم را به وسیله حكمت، پند نیكو و بهترین شیوه جدال به سوی پروردگارت بخوان». البته خواهیم گفت كه گفتار محدود به زمانی است كه آتش جنگ شعله نكشیده باشد.
امام علیه السلام پس از این كه سپاه دشمن چون سیل سرازیر شد، دستان مبارك خود را به آسمان بلند كرد و دعای رسول الله صلی الله علیه و آله در جنگ بدر را خواند. [2] آن حضرت اسب خود را طلب فرمود تا كه در برابر جمع خطبه ای ایراد فرماید. البته ما در آینده به تفصیل به بررسی سخنان امام علیه السلام خواهیم پرداخت. [3] پس از امام «زهیر بن قین» [4] ، «بریر» [5] ، و بار دیگر خود امام علیه السلام با مردم سخن گفتند [6] و هر كدام خطبه ای برخواندند. سرانجام حر از خواب غفلت بیدار شد و به جانب امام علیه السلام روی آورد و خود به نصیحت مردم همت گمارد. [7] پس
از این بود كه حمله آغاز شد.
درسی كه می توان گرفت: در هنگام منازعه با دیگران بهترین شیوه، سخن گفتن و اقامه برهان كردن است. در اسلام در این زمینه آیات فراوانی نازل شده كه از جمله آنهاست: «(ادع الی سبیل ربك بالحكمة و الموعظة و جادلهم بالتی هی أحسن) [8] ؛ پیامبر، مردم را به وسیله حكمت، پند نیكو و بهترین شیوه جدال به سوی پروردگارت بخوان». البته خواهیم گفت كه گفتار محدود به زمانی است كه آتش جنگ شعله نكشیده باشد.
[1] مقتل الحسين مقرم ص 277.
[2] مقتل الحسين مقرم، ص 277.
[3] براي اطلاع بيشتر از اين خطبه ر ك: مقتل الحسين مقرم، ص 278-281. خطبة الاولي.
[4] مقتل الحسين مقرم، ص 283-285؛ خطبه زهير را ذيل نام شريف او خواهيم آورد.
[5] مقتل الحسين مقرم، ص 285-286، خطبه برير را ذيل نام شريف او خواهيم آورد.
[6] مقتل الحسين مقرم، ص 286-289؛ ر ك: سخنان حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام.
[7] مقتل الحسين مقرم، ص 291.
[8] نحل، آيه 125.